Loftslagsbreytingar eru ein mikilvægasta alþjóðlega hættan sem nútímasamfélag okkar stendur frammi fyrir. Loftslagsbreytingar hafa varanleg og hrikaleg áhrif á neyslu- og framleiðslumynstur okkar, en á mismunandi svæðum í heiminum eru loftslagsbreytingar verulega ólíkar. Þótt sögulegt framlag efnahagslega vanþróaðra ríkja til kolefnislosunar á heimsvísu sé hverfandi, hafa þessi lönd þegar borið mikinn kostnað af loftslagsbreytingum, sem er augljóslega óhóflegt. Mikill veðuratburður hefur alvarleg áhrif, svo sem miklir þurrkar, mikil háhitaveður, hrikaleg flóð, mikill fjöldi flóttamanna, alvarlegar ógnir við alþjóðlegt fæðuöryggi og óafturkræf áhrif á land- og vatnsauðlindir. Óeðlileg veðurfyrirbæri eins og El Nino munu halda áfram að koma upp og verða sífellt alvarlegri.
Á sama hátt, vegna loftslagsbreytinga, ernámuiðnaðurstendur einnig frammi fyrir háum raunhæfum áhættuþáttum. Vegna þess aðnámuvinnsluog framleiðslusvæði margra námuþróunarverkefna standa frammi fyrir hættu á loftslagsbreytingum og verða sífellt viðkvæmari vegna stöðugra áhrifa óhagstæðra veðuratburða. Til dæmis geta öfgakennd veðurskilyrði haft áhrif á stöðugleika stíflna með úrgangsstíflu og aukið á slysa vegna brota á afgangsstíflu.
Að auki leiðir tilvik öfgakenndra loftslagsatburða og breyttra veðurfarsaðstæðna einnig til mikilvægs vandamáls við vatnsbirgðir á heimsvísu. Vatnsveita er ekki aðeins mikilvæg framleiðslutæki í námuvinnslu, heldur einnig ómissandi lifandi auðlind fyrir heimamenn á námusvæðum. Talið er að verulegur hluti kopar-, gull-, járn- og sinkríkra svæða (30-50%) sé vatnsskortur og þriðjungur gull- og koparnámasvæða heimsins gæti jafnvel séð skammtímaáhættu vatns tvöfaldast um 2030, samkvæmt S & P Global Assessment. Vatnsáhættan er sérstaklega mikil í Mexíkó. Í Mexíkó, þar sem námuverkefni keppa við staðbundin samfélög um vatnsauðlindir og rekstrarkostnaður námu er hár, getur mikil almannatengsl haft alvarleg áhrif á námustarfsemi.
Til þess að takast á við ýmsa áhættuþætti þarf námuiðnaðurinn sjálfbærara framleiðslulíkan fyrir námuvinnslu. Þetta er ekki aðeins aðferð til að forðast áhættu sem er gagnleg fyrir námuvinnslufyrirtæki og fjárfesta, heldur einnig samfélagslega ábyrga hegðun. Þetta þýðir að námufyrirtæki ættu að auka fjárfestingu sína í sjálfbærum tæknilausnum, svo sem að draga úr áhættuþáttum í vatnsveitu og auka fjárfestingu í að draga úr kolefnislosun námuiðnaðarins. ThenámuiðnaðurGert er ráð fyrir að auka verulega fjárfestingu sína í tæknilausnum til að draga úr kolefnislosun, sérstaklega á sviði rafknúinna farartækja, sólarplötutækni og orkugeymslukerfa fyrir rafhlöður.
Námuiðnaðurinn gegnir mikilvægu hlutverki við að framleiða efni sem þarf til að takast á við loftslagsbreytingar. Í raun er heimurinn á leiðinni yfir í kolefnissnauð samfélag í framtíðinni, sem krefst mikils magns af jarðefnaauðlindum. Til þess að ná markmiðum um minnkun kolefnislosunar sem sett eru í Parísarsamkomulaginu verður alþjóðleg framleiðslugeta tækni með litla kolefnislosun, eins og vindmyllur, raforkuframleiðslutæki fyrir sólarljós, orkugeymsluaðstöðu og rafknúin farartæki, bætt verulega. Samkvæmt mati Alþjóðabankans mun alþjóðleg framleiðsla þessarar lágkolefnistækni krefjast meira en 3 milljarða tonna af jarðefnaauðlindum og málmauðlindum árið 2020. Hins vegar munu sumar jarðefnaauðlindirnar sem kallast „lykilauðlindir“, ss. grafít, litíum og kóbalt, gæti jafnvel aukið framleiðslu heimsins um næstum fimmfalt árið 2050, til að mæta vaxandi auðlindaþörf hreinnar orkutækni. Þetta eru góðar fréttir fyrir námuiðnaðinn, því ef námuiðnaðurinn getur tekið upp ofangreindan sjálfbæran námuvinnsluham á sama tíma, þá mun iðnaðurinn leggja afgerandi framlag til að veruleika alþjóðlegs framtíðarþróunarmarkmiðs um grænni umhverfisvernd.
Þróunarlönd hafa framleitt mikið magn af jarðefnaauðlindum sem þarf fyrir umbreytingu með lágt kolefni á heimsvísu. Sögulega hafa mörg jarðefnaframleiðslulönd verið þjáð af auðlindabölvuninni, vegna þess að þessi lönd treysta of mikið á þóknanir af námurétti, skatta á jarðefnaauðlindum og útflutningi á hráum steinefnaafurðum og hafa þannig áhrif á þróunarleið landsins. Farsæl og sjálfbær framtíð sem mannlegt samfélag krefst þarf að brjóta bölvun jarðefnaauðlinda. Aðeins þannig geta þróunarlönd verið betur í stakk búin til að laga sig að og bregðast við hnattrænum loftslagsbreytingum.
Vegvísir til að ná þessu markmiði er að þróunarlönd með mikla auðlindasjóði hraða samsvarandi ráðstöfunum til að efla staðbundna og svæðisbundna virðiskeðjugetu. Þetta er mikilvægt á margan hátt. Í fyrsta lagi skapar iðnþróun auð og veitir þannig fullnægjandi fjárhagslegan stuðning við aðlögun að og mildun loftslagsbreytinga í þróunarlöndum. Í öðru lagi, til að forðast áhrif alþjóðlegrar orkubyltingar, mun heimurinn ekki leysa loftslagsbreytingar einfaldlega með því að skipta um eina orkutækni fyrir aðra. Sem stendur er alþjóðleg birgðakeðja áfram mikil losun gróðurhúsalofttegunda, í ljósi mikillar orkunotkunar jarðefnaeldsneytis í alþjóðlegum flutningageiranum. Þess vegna mun staðsetning grænnar orkutækni sem unnin er og framleidd af námuiðnaðinum hjálpa til við að draga úr losun gróðurhúsalofttegunda með því að færa græna orkugjafastöðina nær námunni. Í þriðja lagi munu þróunarlönd aðeins geta tileinkað sér grænar orkulausnir ef framleiðslukostnaður grænnar orku minnkar þannig að fólk geti neytt slíkrar grænnar tækni á viðráðanlegu verði. Fyrir lönd og svæði þar sem framleiðslukostnaður er lágur gæti staðbundið framleiðslukerfi með grænni orkutækni verið valkostur sem vert er að íhuga.
Eins og lögð er áhersla á í þessari grein, á mörgum sviðum, eru námuiðnaður og loftslagsbreytingar órjúfanlega tengdar. Námuiðnaðurinn gegnir mikilvægu hlutverki. Ef við viljum forðast það versta ættum við að bregðast við eins fljótt og auðið er. Jafnvel þótt hagsmunir, tækifæri og forgangsröðun allra aðila sé ekki fullnægjandi, stundum jafnvel algjörlega óhagstæð, eiga stefnumótendur ríkisstjórnarinnar og forystumenn í atvinnulífinu ekki annarra kosta völ en að samræma aðgerðir og reyna að finna árangursríkar lausnir sem allir aðilar geta sætt sig við. En um þessar mundir eru framfarirnar of hægar og okkur skortir staðfastan ásetning til að ná þessu markmiði. Sem stendur er stefnumótun flestra viðbragðsáætlana í loftslagsmálum drifin áfram af landsstjórnum og er orðið að landfræðilegu tæki. Hvað varðar að ná markmiðum loftslagsviðbragða er augljós munur á hagsmunum og þörfum ýmissa landa. Hins vegar virðist rammakerfi loftslagsviðbragða, sérstaklega reglur um viðskiptastjórnun og fjárfestingar, vera algerlega andstætt markmiðum loftslagsviðbragða.
Vefur:https://www.sinocoalition.com/
Email: sale@sinocoalition.com
Sími: +86 15640380985
Birtingartími: 16-feb-2023
